Jullie kennen het vast wel. De commotie die ontstaat als er opeens een BN’er je bedrijf binnenstapt. Of de tamtam die heel snel rondgaat omdat er een mooie man of vrouw als sollicitant binnen is gekomen. Het zijn die momenten waar je als leidinggevende soms het schaamrood (plaatsvervangend) van op je kaken kan krijgen.

 

Dit blog gaat over een incident op een school.

 

In mijn tijd gebeurde het nog niet, maar tegenwoordig gaan Universiteiten en Hogescholen zelf ‘de boer op’ om nieuwe studenten te interesseren voor hun opleidingen. Zo ook in dit specifieke geval. De betreffende voorlichter is een jonge vrouw, ergens halverwege de 20. En één ding is duidelijk: ze ziet er goed uit.

 

Op een vrijdagmiddag geeft ze voorlichting bij een HAVO 5 klas over de vervolgopleidingen die de studenten kunnen volgen. Van mannelijke zijde weet ze de aandacht goed te trekken. En van één in het bijzonder. Van deze jongen – hij is zo’n 17 jaar oud – ontvangt ze na de voorlichting al snel een appje op haar werktelefoon, dat hij geïnteresseerd is. Én dat ze wel een heel erg lekkere kont heeft die hem nogal heeft afgeleid.

 

De voorlichtster, laten we haar Lia noemen, vindt het geen prettig bericht maar doet het in eerste instantie af als ‘stoerdoenerij’. En ze reageert niet op het bericht.

Totdat ze na het weekend weer op het werk komt en haar telefoon bekijkt. De telefoon staat vol met berichten van de betreffende jongeman en een aantal foto’s van zijn geslachtsdeel. Lia is ontdaan door het taalgebruik en de foto’s. En ze doet hier melding van bij haar leidinggevende.

 

Lia’s leidinggevende zit er wel mee in zijn maag. Hij weet niet goed hoe dit nu aan te pakken en daarom wacht hij tot de eerstvolgende managementvergadering om het met zijn collega’s te bespreken. Daar is ook de afdeling communicatie bij en die kunnen dan misschien wel vertellen wat de beste strategie in dit geval is.

 

In de MT-vergadering wordt besloten dat het goed is als er contact wordt opgenomen met de directeur/rector van de school om het gedrag van de jongen te bespreken. Deze afspraak komt in de week erop tot stand. En ook daar wordt het voorval besproken zonder dat Lia er bij is.

 

Vier weken nadat de appjes zijn verzonden wordt de jongeman in kwestie door zijn mentor aangesproken op zijn grensoverschrijdend gedrag.

Helaas komt het vaker voor dat op dit soort gedragingen (te) laat wordt gereageerd. Daarom heb ik een aantal tips voor jou als leidinggevende:

  • Aan dit soort meldingen dien je als leidinggevende prioriteit te geven.
  • In dit geval is er ook veel over Lia, en wat haar is overkomen, gesproken zonder dat zij daarbij aanwezig was. Dat is geen fijn gevoel. Plus dat verhalen zo de ronde gaan doen die niet (helemaal) waar blijken te zijn. En daarmee wordt het voor Lia alleen maar ongemakkelijker en pijnlijker.
  • Als de melder (m/v) dat wil, ga dan gelijk in gesprek met de dader. Het incident ligt nog vers in het geheugen en het is ook duidelijk dat het gedrag niet zonder consequenties blijft.
  • En ten aanzien van diezelfde jongen is er in de periode van die vier weken een aantal details aan het incident toegevoegd (zonder dat Lia hierbij is gehoord) waardoor het nog groter en zwaarder is geworden dan het was. Het hele incident wordt als het ware uit zijn verband getrokken. En we hebben hier ook te maken met een ‘jongetje’ in de pubertijd.
  • Stuur de melder door naar de vertrouwenspersoon. Die kan ook doorverwijzen naar de juiste instanties voor hulp en ondersteuning.
  • Blijf in contact met de medewerker ook als het incident is ‘opgelost’. Het is best mogelijk dat iemand in eerste instantie niet helemaal kan overzien wat de werkelijke impact is op haar/zijn functioneren. Luisteren (zonder een oplossing te bieden) en begrip hebben zijn hierbij van groot belang.